جابر بن عروه غفاری

در مقتل ابومخنف از «جابر بن عروه» به عنوان صحابی و یکی از شهدای کربلا یاد شده است. او از یاران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و از مجاهدین جنگ‌های بدر و حنین محسوب می شده و هنگام حضور در کربلا پیرمرد بوده است.

جابر غفاری در روز عاشورا عمامه اش را از سر برداشت و محکم به کمر بست و ابروهایش که روی چشمانش افتاده بود با دستمالی به پیشانی بست. در آن وقت امام حسین علیه السلام به او نگاه کرده و فرمود: «شَکَر الله سعیَک یا شیخ؛ خداوند به مجاهدت‌های تو ای شیخ پاداش دهد».

او هنگام مبارزه این رجز را قرائت می کرد:

«بنی غفار و طائفه خندف و بنی نزار یاری ما را به احمد (صلی الله علیه و آله) که برگزیده خداست، به راستی می دانند. ای مردم حمایت کنید از فرزندان پاکان و پاکیزه و سرور خوبان که خالق نیکان به آنها درود فرستاد».

آن گاه جمعی از دشمن را به هلاکت رسانیده و خود نیز به شهادت رسید.

پانویس

منابع

• فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، ج۱، ص۱۷۹.
• پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ص۱۱۸.